'Gewoon je gevoel volgen, trouw zijn aan jezelf: het lijkt heel echt en authentiek, maar is vaak je zin doordrijven. In het verlangen naar eigenheid zijn veel mensen op drift geraakt.' Dit is een citaat uit het nieuwe boek van Roos Vonk: Menselijke gebreken voor gevorderden. Zij sprak hierover afgelopen vrijdagavond in Knevel & Van den Brink. Daarin benadrukte ze, dat we in de westerse samenleving heel erg op ons zelf gericht zijn geraakt, op het narcistische af. Dat betekent dat ons eigen gevoel van welbevinden allesbepalend is geworden. En als we ons niet plezierig voelen, dan is daar iemand schuldig aan, en dat zijn we natuurlijk niet zelf. Het is dezelfde boodschap als Theodore Dalrymple in zijn nieuwe boek: Door en door verwend. Met de alleszeggende ondertitel: kritiek op de sentimentele samenleving. Ook hij benadrukt dat een goed gevoel over onszelf hebben het allerbelangrijkste voor ons is in deze tijd. We nemen daarom de omgeving waar vanuit ons eigen gevoel. Het grote risico is, dat we onze gevoelens als de werkelijkheid zien en daardoor de realiteit aanpassen aan dat gevoel. We hebben het nodig om ons onvoorwaardelijk warm te voelen over onszelf. De ultieme consequentie van het postmodernisme, dat stelt dat alles subjectief is en er geen objectieve waarheid meer is. Voor christenen is dit in flagrante tegenspraak met Jezus. In Johannes 1: 14 wordt Hij voorgesteld als zijnde vol van genade en waarheid. Dus niet alleen maar lief en aardig zijn, maar ook rekening houden met de werkelijkheid om ons heen, met de waarheid. Zo is genade niet meer dan een sentimenteel gevoel geworden waar het kruis is uitgehaald. Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, vol van genade en waarheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten