Jaren geleden heb ik een boek gelezen van Paul Tournier met de titel: De Sterken en de Zwakken. Dit is een onderzoek naar het feit dat sommige mensen zo zelfverzekerd overkomen (de sterken) en anderen die een meer bescheiden opstelling hebben in het leven (de zwakken). De ene groep heeft de neiging om de anderen wat te domineren en in sommige gevallen te overrulen. Dat voelt voor de 'zwakken' minder plezierig. Wat daaraan te doen. Paul Tournier geeft hieraan een verrassende wending. In het kort komt het hier op neer: Als we diep in onszelf kijken zijn we in feite allemaal onzeker. We weten niet altijd wat het beste is in iedere situatie, hebben niet altijd de beste reactie en kunnen niet altijd zeker zeggen wat de juiste beslissing is. Het verschil tussen de sterken en de zwakken zit het hem hierin, dat de sterken hun zwakheid beter kunnen verbergen. Misschien is hun onzekerheid zelfs naar het onderbewuste verdreven, waardoor er weinig van naar buiten komt. Het is een troostrijke gedachte. En voor de 'zwakken' onder ons: je hoeft je niet zo snel te laten intimideren door de 'sterken' want achter hun masker zit een behoorlijke onzekerheid. Zo kun je zelfs zeggen, dat de 'zwakken' een betere kijk op de werkelijkheid hebben en in dat opzicht dus de 'sterken' zijn. We kunnen als we dit beseffen in conflictsituaties beter op elkaar reageren en inhoud geven aan het vers uit Romeinen 15:1 - Wij, de sterken, moeten de zwakken in hun kwetsbaarheid helpen en niet ons eigen belang dienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten