Tijdens een training afgelopen week wilden de vrouwelijke deelnemers oefenen op welke manier zij assertiever konden optreden naar hun leidinggevende/teamleider. Bij het terugkoppelen van de MT-vergadering kon hij in hun ogen wat nonchalant, geïrriteerd en denigrerend zijn. Zij voelden zich al sinds lange tijd niet serieus genomen en stonden in het contact met hem steeds op scherp. Hun vraag was nu: Hoe zijn we bijdehand genoeg, laten we niet over ons lopen, zorgen we dat we serieus genomen worden?
Er was gelegenheid om te oefenen met een acteur die de rol van teamleider speelde. Bij evaluatie bleek dat hun gedrag weergegeven kon worden in een aantal begrippen: ik-jij, wij-jij en OF/OF. Op een gegeven moment reageerde iemand op een andere manier op de teamleider. Zij gaf aan dat de teamleider bij haar geïrriteerd overkwam en vroeg of dat misschien te maken had met een gevoel van alleen-staan als MT-lid. Bij een bevestiging van de teamleider ging zij door en vroeg of ik (wij) dan meer voor jou kunnen betekenen?
In korte tijd veranderde er veel. De teamleider kon opgelucht ademhalen en de medewerkers konden meer ontspannen. Wat een mooi moment van inzicht!
Dit is iets wat me voortdurend bezighoudt: Hoe komen we van:
- verwijten naar verlangens
- negatief naar positief
- verdedigend naar opbouwend
- wat NIET naar wat WEL
- verleden naar toekomst
Ik merk dat we de neiging hebben om te denken in OF/OF, winnen of verliezen. Daarbij constateer ik vaak veel verwarring die onder andere te maken heeft met het feit we reageren op de inhoud van de boodschappen zonder de beleving die ermee gepaard gaat daarbij te betrekken. Het is heel gebruikelijk dat dezelfde situatie door mensen heel verschillend beleefd wordt. Dan zijn er enerzijds de feiten (situaties) EN er zijn verschillende belevingen van diezelfde situatie. Enerzijds vind ik iets, anderzijds vind die ander iets. Het is dus EN/EN. Ik heb belangen, behoeften en wensen EN de ander heeft belangen, behoeften en wensen.
Wat ik probeer is om in onze verschillen AANVULLEND te zijn en te zoeken naar overeenkomsten. We kunnen beide kanten benoemen en op tafel leggen en de ander uitnodigen te helpen hoe WE hier SAMEN uit kunnen komen.- EN ik baal ervan dat jij je niet aan onze afspraken houd, EN ik wil samen met je verder; hoe lossen we dat op?
- EN ik wil graag dat je me uit laat praten, EN ik begrijp van jou dat je mij te langdradig vindt en de lijn kwijtraakt; hoe gaan we dat veranderen?
- EN ik begrijp dat jij het toneelstuk helemaal niks vond, EN ik er enorm van genoten heb; dat kan!
Een Kersttijd van vrede gewenst,
Anneke den Hertog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten