Sinds 1 januari 2008 ben ik op tijdelijke basis directeur van Willow Creek Nederland. Nu had ik nog niet zo gek veel met Willow te maken gehad, dus ik heb me verdiept in hun visie en missie. Bill Hybels, de grondlegger, stelt dat 'de kerk de hoop voor de wereld is.' Als de kerk het laat afweten, met andere woorden het zout zijn kracht verliest en het licht niet meer schijnt, dan loopt het slecht af met de wereld. Belangrijk bij zo'n uitspraak is: hoe is je visie op kerk-zijn? Denk je aan een gebouw, een groep mensen, een organisatie, een instituut, het Lichaam van Christus? Als je in Google kerk intypt krijg je in ieder geval hel veel verwijzingen naar gebouwen. Floyd McClung was onlangs in Nederland en heeft zijn visie op kerk-zijn uit de doeken gedaan. Hij stelt eenvoudigweg, dat een kerk datgene is 'waar twee of drie verenigd zijn in de naam van Jezus.' Als vredestichters merken we, dat de meeste ruzies in kerken gaan over de theologie of over praktische zaken (gebouwen en geld). Hoe mooi zou het niet zijn als we steeds meer leren om een kerk te zien als een gezin. We horen bij elkaar, hebben af en toe ruzie, maar als het nodig is, dan zijn we er voor elkaar. Laten we instemmen met het gebed van Jezus om eenheid (Johannes 17). Niet gelijkvormigheid, maar elkaar het licht in de ogen gunnen en blij zijn met de ander.
